گلابتون در انتظار

هر وقت حجم کلافگی هام زیاد میشه سعی میکنم ذهنم رو منحرف کنم به چیزهای خوب یا اقلا چیزهایی که بد نباشنسعی میکنم کارهایی انجام بدم که بهش علاقه دارم شاید از اون موضوع آرزده کننده رها بشم.این روزهای گذشته نقاشی کشیدمکتاب خوندم.فیلم دیدمنوشتمخلاصه هرکاری کردم که ذهنم یه کم آروم بشه.شد؟ یا نشد؟ نمیدونم.

همچنان باشگاهمو ادامه میدمتنها کاریه که دارم با جدیت پیش میبرم حتی توی این روزهای گرم که آدم نمیتونه از خونه خارج بشه ولی بعدش حس خوبی میاد سراغم یه جور سبکی خاص

پنج شنبه برنامه خاصی نداشتم برای همین رفتم سینما و فیلم قصر شیرین رضا میرکریمی رو دیدمخوشم اومد یه فیلم روون و قشنگنکته جالب این بود که من چون سانس صبح رفتم کلا 6 نفر توی سالن بودیم و انگار اکران خصوصی بود! بعدشم یکی دو تا کار بیرونم رو انجام دادم و برگشتم خونه! 

شب قبلشم نظافت خونه رو انجام داده بودم و دیگه راحت بودم واسه همین عصر پنج شنبه و جمعه رو کامل استراحت کردم

هفته پیش به بهزیستی زنگ زدم بعد مدتها دوباره کارشناس مربوطه که هر بار همه چی یادش میره گفت: کی گفته به شما دختر زیر 5 سال تعلق میگیره؟ نه! حداقلش بالای هفت ساله! هیچی دیگه دوباره آب پاکی رو ریختن روی دست ما و کلی کلافه و غمگین! بعدم گفت هفته بعد زنگ بزن تا پیگیری کنم! نمیدونم خدا چیکار داره میکنه با من؟ فقط میدونم که خسته م و حوصله این همه بالا و پایین شدنا رو ندارم.کاش یه روزنه ای باز میشد.

دیروز یه متنی میخوندم نوشته بود خدا برای همه یه معجزه تو زندگیشون تعیین کرده که یه وقت خاصی میاد سراغشونممکنه یه اتفاق یا یه آدم یا یه موهبت باشه بهش شک نکنید و منتظر معجزه تون باشید! بهش میگم خب قربونت برممن که سالهاست منتظر معجزه تم پس کی ؟ چقدر دیگه باید صبر کنم؟ اصلا معجزه ای در راهه؟!

خسته مخیلیییییی

من خواب دیده ام که کسی می آید

روزهای خنک پاییزی

گلابتون اومده شماها کجایید؟